Monday, 26 July 2021
Matatapos na ang termino ni Presidente Duterte sa gitna ng malubhang krisis sa karapatang pantao, bumubulusok na pandemya, tumitinding kahirapan, talamak na katiwalian, at kawalan ng katarungan para sa libu libong pinaslang sa ilalim ng giyera laban sa droga at giyera laban sa terorismo.
Pamana ng pamunuang ito ang higit sa 11 trilyon pisong pambansang utang, 4.8 milyong gutom na pamilya, at higit 4 milyong manggagawang walang trabaho; kaakibat ang pamamahalang nakabatay sa seksismo at kawalan ng galang sa kababaihan, habang patuloy na inaalipusta ang hanay ng LGBTIQ+
Pumailanlang ang pangako ni Duterte na “pagbabago” noong 2016 at nagsabing susugpuin niya ang korapsyon, kriminalidad, at iligal na droga sa loob ng 3 hanggang 6 na buwan; nangakong tutuldukan ang ENDO para sa mga manggagawa, ipagtatanggol ang kalikasan at palalakasin ang ekonomiya upang tumulad sa Singapore.
Limang taon ang nagdaan, ano ang napala ng Pilipino? Hindi pagbabago kundi DELUBYO sa kabuhayan, PERHUWISYO sa kagalingan at IMPIYERNO sa karapatan ng mamamayan. Hindi ito aksidente o kamalasan. Bunsod ito ng palpak na tugon sa mabibigat na suliraning dinadaan sa mga “Duterte joke” tuwing pa presscon sa hatinggabi. Bunsod ito ng sistematikong panggigipit sa mga demokratikong institusyon at marahas na panunupil sa malayang pamamahayag at protesta. Bunga ito ng anti-mamamayang paggu gobyernong nakabatay sa tahasang pagpapabaya sa taongbayan, habang lubos na nagpapaubaya sa dayuhang interes at sa dati nang galamay na oligarkya.
Sa huling taon ng panunungkulan ni Duterte, ang Pilipinas ang tinaguriang pinaka mapanganib para sa mga manggagawa (ITUC), mga environmental at land rights defenders (global witness); pang lima sa pinkadelikado para sa mga journalist (Committee to Protect Journalists); kabilang si Duterte sa 37 press freedom predators ng daigdig (reporters sans frontiers); pinakamababa ang antas ng kaligtasan sa Pilipinas (Global Finance Report); at pumapangalawa sa may pinaka palpak na tugon sa pandemya sa buong mundo (Lowy Institute).
Sa ating sariling kalkulasyon, higit 30,000 biktima ng EJK sa ngalan ng madugong giyera laban sa droga, kabilang ang 122 kabataan at menor de edad; 127 biktima ng sapilitang pagwala (FIND), 1,126 illegal na inaresto at kinulong, 414 pinaslang na mga aktibista, lider manggagawa, community organizer, human rights defenders at lalo pang dadami sa bisa ng Anti Terrism Act2020.
Sagad na ang kasamaang winaksi ni Duterte sa ating lipunan. Said na ang pag-asa at paniniwalang may bubuti pa, o may magagawa pa. Iisa ang natitirang rekurso para maka igpaw sa krisis ng karapatan— ang agarang pagwawakas sa rehimeng Duterte, pagtatapos ng madugong patakarang kill, kill, kill, at paniningil sa maraming kasalanan at krimen ng tiranikong pamumuno nito.
Panagutin si Duterte at lahat ng tagapagpatupad ng kanyang autokratikong paghahari. Sapagkat hindi na natin maibabalik ang buhay ng mga pinatay nang walang pakundangan;
Panagutin si Duterte, sapagkat winasak niya ang pagsisikap nating mapabuti ang sistemang demokratiko sa bansa;
Panagutin si Duterte sa misoginistang pagturing sa kababaihan; sa pagpapalaganap ng karahasan at kabuktutan sa ating lipunan;
Panagutin si Duterte sa pagkasira ng kalikasan; sa pananamantala sa lupang ninuno; sa pagtatraydor sa bayan.
At pagkatapos ay pandayin natin ang pamunuang hindi na tatanggapin ang Duterte, Marcos, Arroyo, o sino mang tatangka muling yurakan ang dignidad ng mamamayan. Pag ibayuhin natin ang pagtatayo ng pamahalaang tunay na tutupad sa karapatan, kapayapaan at kagalingan ng bawat Pilipino.
Laban nating lahat ang karapatang pantao.